معماری و طراحی لباس و مد، ایده‌های اجتماعی ایده های فردی و هویت فرهنگی را با انعکاسی از نگرانی نسبت به مخاطبان و زمان بیان می‌کنند.
مُد و معماری همیشه با هم در تعامل بوده اند.آنها در خلق کردن فضاهای خارج از صفحه ها و مصالحی که دارای دو بعد هستند مهارت دارند. با این وجود وجوحی قابل استفاده دارند. ولی در ابعاد نمایشی و تخصصی خود کاملا متفاوت اند.(طراحی لباس ایتالیایی)
تلفیق معماری و مد در زندگی انسان
همینطور مد و استایل های پوشیدن لباس، بنا بر طبیعتی که دارند، زودگذر یا لحظه‌ای است، معماری هم در برخی دوره‌ها به دنبال افکاری بوده اند و بعد از مدتی فراموش می شوند،با اینکه ذاتا ماندگار هستند ماهیت دائمی دارند آموزش های طراحی لباس در کل دنیا با دربرد گرفتن از مفاهیم و باورهای کلاسیک و مدرنیته رو به جلو حرکت می کند و با رعایت قوانین موجود و با توجه به ارتباطشان الگو های ظاهری شیک وزیبای طراحی و دوخت لباس را به نمایش می‌گذارند. ایده پردازی و نشانه گیری و الگو های معماری یکی از همین اصول است که در سالیان دراز به شدت مورد توجه مبحث طراحی لباس و مد در جهان قرار گرفته.
در کشورهای مختلف طراحان لباس و طراحان مد از الگو ها و ساختمان های معروف در طراحی ایده گرفته اند و از ساختمان و بنا ها به عنوان الکو استفاده کرده اند که این مسئله از طراحی منحصر به فرد طراح و گاهی به سبک اصلی طراح تبدیل می گردد.
ارتباط مد و معماری هرگزبه شدت امروز نبوده. این دو رشته ارتباط بسیار خوبی دارند و همین سبب می شود که معماران و طراحان مثل هم فکر کنند. مد فقط مربوط به طراح لباس و مد نیست و معماری هم فقط مختص معماران نیست. طراحی مد و معماری از ویژگی هایشان برای نشان دادن شاخص، زمان ، بینش و حس ها استفاده می کنند. با نگاهی به گذشته، ما به عنوان طراح درک کردیم که معماری و مد نماد هر جمعیتی ، از یونانیان تا مصریان و جنگ های جهانی اول و دوم بوده. معمولاً معماران برنامه ها و روش هایی را که معمولاً بیشتر در لباس های خیاطی استفاده می شود، از قبیل چاپ ، الگو و پوشش استفاده می کنند. از دیگر جهات ، طراح لباس در حال ایده گرفتن از معماران در مورد ساخت یا مهندسی و پیروی از الگو های حجیم و دارای ساختار است. نمونه های طراحان لباس که از معماری در طراحی خود استفاده می کنند ، کریت پوگ و حسین چالایان هستند که نشان دهنده این است که فردی حتی اگر طراح لباس باشد بیشتر با معماران ارتباط دارد تا طراحان و هم رشته های خودش.با نگاهی به گذشته میتوان دریافت که رابطه بین انسان و طراخی و معماری چگونه بوده است.
رابطه مد و معماری در دوره های قدیم
تلفیق معماری و مد: رابطه بین پوشاک وبناها از سال های دور شروع شد که مردم از مواد یکسان ساخت خانه ها و پوشاک نیز استفاده می کردند. تغییر لباس از زمان جنگ جهانی دوم تا بعد از پایان جنگ اتفاق افتاد. سبک طراحی لباس و مد این زمان، تاریکی این دوره از زمان را در گذشته های دور را نشان داده است. لباس اعضای نظامی از مهم ترین مثال ها برای زمان جنگ بود. (مد و پوشاک کودکان) حتی در یک ازدواج داماد لباس خود را می پوشید و عروس لباسی که امروز به عنوان لباس دامن اداری ساده در نظر گرفته می شود.
مد و معماری درزمان جنگ
همچنین این اتفاق در معماری نیز افتاد. بنا های قدیمی زمان هیتلر تاریک وبا ابهت بود و قدرت دیکتاتوری هیتلر را نشان می داد. این با لباس او در ارتباط است. رنگ تیره در طراحی لباس او که قدرت و سخت گیر بودن وی را نشان می دهد. این می تواند در مورد مد و طراحی لباس نیز صدق کند، به عنوان مثال سبک خاصی می تواند ملیت کسی و فرهنگ و اصالت و حتی قدرت او را نشان دهد حتی اگر او فردی تهی یا غنی باشد.
مد و معماری در زندگی روزمره انسان
در واقع معماران برای ما فضای کار و زندگی ایجاد می کنند، مد ساخته شده تا به ما هنر و استایل پوشیدنی ارائه دهد. طراحان مدی که از معماری الهام بگیرند از متریال خود به عنوان بلوک های ساختمانی استفاده می کنند و یک طرح پوشدنی می سازند به همان شیوه ای که معماران از بتون، سیمان و چوب و شیشه ها برای ساختن ساختمان هایشان استفاده می کنند. حتی غول های مدی مثل پیر بالمین و جانفرانکو فرره از پس زمینه های معماری آمده اند.
مد و معماری در ایران
تلفیق معماری و مد: نقش و نگارهای سنتی و اصیل ایرانی هم که روی انواع لباسها های مجلسی و غیر مجلسی و شال و روسری هم قابل توجه است و به آن جنبهای زیبا و چشمنواز میبخشد. طرحهای “کاشی، ، گلیم فرش و فرش، خوشنویسی، نقاشی و طراحی دیجیتال ایرانی (مینیاتور)” از جمله طرحهایی هست که هنرمندان خوش ذوق ایرانی، از آن بهره می‌برند.(طراحی از بدن انسان)
