طراحی لباس در گذر زمان

جنسیت سازی ساتن در طراحی لباس

این پست درباره طراحی لباس در گذر زمان میباشد با ما همراه باشید. برای درک بهتر مد و طراحی لباس و تصویر سازی مد و لباس  دانستن تاریخچه طراحی لباس در گذر زمان امری ضروری می باشد. مطالعات دانشمندان حاکی از آن است که انسان ها برای اولین بار نزدیک به ۷۰۰۰۰ سال باستانی پیش لباس هایی به تن می کردند که غالباًٌ از جنس چرم و خز ساخته شده بودند که از پوست وخز شکارهایشان به دست می آمده و با استناد به تحقیقات، تصورمی شود که تکنیک بافندگی پارچه در حدود ۸۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح شروع شده و تا قرن دوازدهم پس از میلاد، لباس ها غالباً ساده بودند. مصری ها که به داشتن هنر نامیرا و ابدی معروفند، پارچه های کتان را برای لباس خود برگزیدند و رومیان باستان که پایه گذار هنر کلاسیک هستند، از پشم سفید پارچه می بافتند، که طبعاً با اراضی و چراگاه هایی که سرزمین شان را در بر گرفته، نوع انتخاب این پارچه ها و نوع منبع اولیه دور از ذهن نیست؛ چرا که آب و هوای گرم مصر کاملاً با نوع پارچه ای که از کتان تهیه می شده هم خوانی دارد. می توان نتیجه گرفت لباس، بنا بر طبقه اجتماعی، نوع مذهب، نوع آب و هوا، باورها و حتی خرافه ها؛ جزء یکی از اصلی ترین اختراعات بشر از همان بدو پیدایش بوده است.

طراحی لباس در گذر زمان طراحی لباس در گذر زمان

تصویر شماره ۲: لباس های روم باستان

طراحی لباس در گذر زمان: نقش لباس ونوع و مدل و حتی رنگ آن در طبقات اجتماعی اعم از خانواده های سلطنتی، روحانیون، رعایا، نظامیان و … بسیار پر رنگ است و در واقع لباس و مدل و رنگ آن وسیله ای برای تفکیک طبقات مختلف از هم بوده است. نوع آب و هوا تاثیر بسیار زیادی در انتخاب منبع اولیه پارچه داشته، برای مثال در مناطق سردسیر پشم و چرم و خز گزینه بسیار واقع بینانه تری نسبت به کتان و پنبه بوده، که برای اقلیم های گرم و معتدل مورد استفاده قرار می گرفته اند. شاید بعد از این دو عامل، باورها و مذهب و نوع زندگی، در انتخاب رنگ و مدل لباس ها نقش بسیاری داشته است. در قرون وسطی، لباس ها شروع به پیچیده تر شدن نمودند. زنان شروع به تزئین لباس های خود با تور و بدلیجات نمودند. این تکامل بسیار تدریجی بود و چند قرن به طول انجامید. در دهه ۱۴۰۰، مد آغاز گشت و کم کم  تبدیل به مهمترین سبک جامعه شد.

طراحی لباس در گذر زمان

تصویر شماره ۳: لباس های قرون وسطی

طراحی لباس

اولین طراح مد لباس شناخته شده، یک طراح لباس شخصی بود. رز بارتین از فرانسه، که در قرن هفدهم مد درباری خود را به ماری آنتوانت ملکه فرانسه عرضه می کرد. گفته می شود ماری آنتوانت گاهی تا روزی یک دست جدید سفارش می داده که بسیار باشکوه و زیبا بوده اند، و از این نظر او یکی از اولین کسانی بوده که مد سلطنتی را بین طبقه اشراف گسترش داده است.

طراحی لباس در گذر زمان

تصویر شماره ۴: رز بارتین، طراح لباس شخصی ماری آنتوانت ملکه فرانسه

ایده مد، به همان معنایی که ما امروزه درک می کنیم، در اواخر قرن نوزدهم و با همکاری خانه مد چارلز فردریک ورث در پاریس آغاز شد. بر خلاف روند لباس پوشیدن در گذشته، ورث به مشتریان خود پیشنهاد می داد که چه چیزی بپوشند تا زیباتر، دلرباتر، باشکوه تر، یا اشرافی تر به نظر برسند و برای ایده آل شدن آنها طراحی لباس انجام می داد. در همین زمان هنرمندان شروع به طراحی «طرح های اصلی» برای مشتریان کردند که مشتریان می توانستند از میان آنها انتخاب کنند.

   این روند باعث کاهش هزینه های خانه های مد شد، دیگر نیازی به هدر دادن منابع با استفاده از یک مدل برای ایده ای که به فروش نمی رسد، نبود. همچنین این طرح ها توجه تصویرگران را در مجلات مد معروف به خود جلب کرد. در نیمه قرن بیستم، پاریس به مرکز طراحی لباس های زنانه تبدیل شده بود. جنگ جهانی دوم باعث بسته شدن بسیاری از خانه های مد و انتقال آنها به نیویورک شد.

   قرن حاضر صنعت طراحی لباس در بسیاری از کشورهای جهان محبوبیت فوق العاده ای دارد. کشورهایی مثل ایتالیا بعد از جنگ جهانی دوم گوی سبقت را از فرانسه ربود و با استفاده از سرمایه گذاران آمریکایی این هنر را به اوج رسانید. امروزه بیشتر خانه های مد افسانه ای در کشور ایتالیا هستند.

   موضوع جالبی که در مورد طراحی لباس ایتالیا قابل ذکر است، در نظر گرفتن ذائقه و فرهنگ های مختلف در کشورهای دیگر است. از آنجایی که ایتالیا یک کشور آزاد است، انتظار می رود که لباس هایی که تولید می کنند در فرهنگ کشورهای اسلامی یا هند وغیره نگنجد؛ در حالی که این امر کاملاً برعکس است، چرا که آنها با مطالعه دقیق فرهنگ های دیگر کشورها و با در نظر گرفتن مضامین اخلاقی وعرف جوامع اقدام به طراحی و عرضه لباس برای تمام دنیا می نمایند که میتواند الگویی برای صنعت طراحی لباس ایران باشد.

طراحی لباس شکلی از هنر است که به ساخت لباس و تزئینات مورد نیاز افراد اختصاص دارد. این هنر شامل فرآیندی بسیار دقیق از انتخاب یک طرح تا مراحل پایانی دوخت و ارائه لباس است.

این حرفه به دو بخش اصلی تقسیم میشود: دوخت سفارشی و پوشاک آماده

دوخت سفارشی برای مشتریان خاص مانند هنرمندان و سلبریتی ها اختصاص دارد، این لباس ها کاملاً متناسب با سایز مشتریان و شخصیت اجتماعی و مناسبتی که لباس به منظور استفاده در آن سفارش داده شده دوخته می شوند.

پوشاک آماده بر اساس اندازه های استاندارد تولید شده و برای عموم جامعه ارائه می شود که خود به دو بخش تقسیم می شود: مجموعه طراح و مجموعه تولید انبوه.

مجموعه طراح دارای کیفیت بالاتری است و به منظور تبلیغ برای مجموعه تولید انبوه تولید می شود.

در فرآیند طراحی لباس عناصر زیر دخیل هستند:

  1. جنس پارچه : که باید با احساس، روحیات و فرهنگ مشتریان متناسب باشد.
  2. چاپ پارچه: در طراحی باید رنگ و تم انتخابی برای طرح وچاپ متناسب با فصل انتخاب شود و دارای هارمونی و هماهنگی باشد.
  3. تزئینات روی لباس: گلدوزی، مهره دوزی، تور دوزی و …
  4. اندازه گیری: از مهمترین موارد حرفه طراحی لباس اندازه گیری است. به دست آوردن الگوی درست نیز با اندازه گیری دقیق نسبت مستقیم دارد.
  5. تحقیق درباره مد: همواره باید اطلاعات و مطالعات دقیقی درباره روند مد و طراحی در جهان جمع آوری کرد که با استفاده از آن می توان لباس های بهتری در آینده طراحی نمود.
  6. ایده برای طراحی لباس: خلاقیت در طراحی و ایجاد لباس با شناخت کامل و توانایی بهره گیری از آن در خلق لباس، که جهت طراحی لباس همیشه لازم نیست تا از ابزارهای تجسمی بهره برد، و گاهی می توان با مواد پیرامون و الهام گرفتن از اجسام، اشیاء، فصل ها و چرحه های طبیعت یک لباس جدید طراحی کرد. داشتن ایده و ایجاد خلاقیت یکی از مهمترین ابزار بخش هنری است. ایده گیری با تمرکز و دید خوب به اطراف ایجاد می شود. در هنگام طراحی لباس، رنگ اهمیت ویژه ای دارد. رنگ بازتابی از نورمی باشد که به شکل های متفاوت ایجاد می شود. رنگ ها با مشخصه گرم و سرد بودن شناخته می شوند که می توان از این مشخصه ها در جهت طراحی بهتر استفاده نمود.

   یک لباس خوب، مثل یک اثر هنری خوب که تاثیر بسزایی روی حواس انسان می گذارد، است. بنابراین نقش طراحان لباس امروزه بسایر پر رنگ می باشد. درست است که تمام تعالیم فرهنگی مان به ما گوشزد می کند که شخصیت انسانها به ظاهر آنها بستگی ندارد؛ اما مگر با همین ظاهر و لباس نیست که تمام گروه های خاص جامعه از افراد عادی قابل شناسایی می شوند؟

   آیا زمان آن نرسیده که کمی به این موضوع مهم ارج بنهیم؟ بدون شک یک طراحی لباس بی نظیر باعث می شود که افکار، شغل، ابهت و فرهنگ تجلی بیشتری در ظاهر داشته باشد. یک لباس نظامی زیبا و با ابهت ارتش یک کشور را قدرتمندتر نشان می دهد و یک لباس عبادت زیبا گرایش مذهبی را بیشتر می کند.

   کشور ما ایران، سرزمینی چهار فصل و زیبا، با پیشینه تاریخی و فرهنگی غنی، اقوام گوناگون و پوشش و لباس رنگارنگ آنها، می تواند منبع الهام و ایده های خلاقانه بسیاری برای طراحان لباس باشد، که با به روز رسانی و ترکیب این لباس ها با ایده های خلاقانه می توان لباسی را طراحی کرد که نشانگر فرهنگ و مذهب خودمان باشد و در عین حال قابل استفاده و زیبا و کارآمد برای زمان حال، نشات گرفته از ایران و فرهنگ ایرانی باشد.

   مگر نه اینکه خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد و زیبایی بسیار تاثیرگذار است؟ رنگ های شاد و روشن و زیبا تاثیر بسزایی در روحیه انسان ها دارد و وقتی روحیه انسان بالا و پر از نشاط باشد، کارایی و خلاقیت بیشتر می شود. تصور کنید یک محیط کاری که پرسنل آن از لباس های فرم زیبا، خوش رنگ و خوش دوخت استفاده می کنند چقدر می تواند به میزان بازدهی کار آنها کمک کند. و یا لباس فرم مدارس و معلمان به میزان عشق و علاقمندی به کسب علم و دانش کمک می کند.

طراحی لباس در گذر زمان

تصویر شماره ۵: نمونه های طراحی لباس اسلامی

طراحی لباس در گذر زمان

پیامبر عظیم الشان مان حضرت محمد (ص) نیز همواره مسلمین را به پوشیدن لباس های رنگ روشن تشویق می کردند؛ چرا ما از این رهنمود فیض نبریم؟ باشد که روزی مد اسلامی ایرانی جای خود را در کنار مد جهان پیدا کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *