در این مطلب درباره ی طراحی لباس کردی و پوشش زنان و مردان کرد (آموزش خیاطی لباس سنتی قاسم آبادی ) صحبت می کنیم. پوشاک مردان و زنان کرد شامل تن‌پوش، سرپوش و پای افزار است. ساخت و کاربرد هریک از این اجزاء، بسته به فصل، نوع کار و معیشت و مراسم و جشن ها با یکدیگر متفاوت است.
برای آموزش خیاطی اینجا کلیک کنید
برای آموزش طراحی لباس اینجا کلیک کنید
شماره تلفن : ۶۶۵۶۵۹۴۰-۰۲۱
چوخه: نیم‌تنه‌ای پنبه‌ای یا پشمی است که در سقز و مریوان به آن «که وا» می‌گویند و درسنندج آن را «چوخه» می‌نامند.
پاتول: شلواری گشاد با دم‌پای تنگ است که «رانک» نیز نامیده می‌شود.
ملکی: نیم‌تنه‌ای بدون یقه است که از پایین نیم‌تنه تا بالا به وسیله دکمه بسته می‌شود.
طراحی لباس کردی
لفکه سورانی: پیراهنی با آستین فراخ و بلند و زبانه‌ای مثلث شکل در انتهای آستین است که آن در حال عادی دور مچ یا بازو می‌پیچند.
شال: پارچه‌ای آجوری رنگ راه راه و گران‌قیمت که از آن کوا و پانتول می‌سازند
دستار: یا «کلاغه» که به آن «دشلمه»، «مندلی»، «رشتی»، و «سروین» (سربند) نیز یم گویند و مردان به جای کلاه از آن استفاده می‌کنند.
طراحی لباس کردی زنانه
جافی: شلواری همانند شلوار مردان است. این شلوار را زنان کرد(پوشاک زنان ایرانی از دوره قاجار تاکنون )، به ویژه زنان روستایی، هنگام کار می‌پوشند. در سایر مواقع، زنان شلوار گشاد از جنس حریر به پا می‌کنند.
کُلُنجِه: نیم‌تنه‌ای است که روی پیراهن بلند می‌پوشند و رد اورامان آن را «سوخمه» می‌نامند و از پارچه‌زری یا مخمل دوخته می‌شود.
شال: از پارچه‌ای زیبا بر ریو لباس در ناحیه کمر بسته می‌شود.
کلاو: یا کلاه که از جنس مقوا و به شکل استوانه‌ای کوتاه است که آن را با پولکهایی رنگین به صورت بسیار زیبایی تزیین می‌کنند.
کُلکه: روسری یا دستاری است که به جای کلاه مورد استفاده زنان قرار می‌گیرد کلکه دارای رشته بلندی از ابریشم سیاه و سفید با ملیله‌دوزی است.
دستمال یا روسری: دستمال زنان کُرد پارچه‌ای است بسیار نازک و سه گوش که تارهایی در اطراف آن ایجاد می‌کنند و بدین وسیله بر زیبایی آن می‌افزایند، اغلب پولکهایی نیز با آن تارها می‌دوزند تا زیبایی آن را چند برابر کنند. هر چند در مراسم عروسی و فلکلور اکثراً روسری نمی‌بندند.
