آموزش فیگور طراحی لباس

مهم ترین و پایه ترین بخش طراحی آموزش فیگور طراحی لباس (کلیپ طراحی فیگور ) است ارتباط اندام ها با محل استقرار آن ها در صحنه، عامل مهمی در ایجاد پویایی و تحرک و در عین حال توازن در طراحی است.

برای آموزش خیاطی اینجا کلیک کنید

برای آموزش طراحی لباس اینجا کلیک کنید

شماره تلفن : ۶۶۵۶۵۹۴۰-۰۲۱

   برای طراحی فیگور،  روش های گوناگونی وجود دارد. عده ای طراحی را با مکعب ها، استوانه ها و دیگر احجام هندسی شروع می کنند و گروهی دیگر، ابتدا یک اسکلت طراحی می کنند و سپس روی آن پوست و گوشت می کشند.

آموزش فیگور طراحی لباس

    اگر خط شانه‌ ها مشخص است، ممکن است تصمیم بگیرید طرح‌تان را از آنجا آغاز کنید. شاید یک حرکتِ داینامیک باشد و بخواهید از آن شروع کنید. مشخص کردنِ کلیاتِ‌ حرکت های پیچیده به همراه مشخص کردن زوایای مهم باعث می‌شود که راحت‌تر طراحی شوند.

طراحی سر و گردن

   شاید یکی از روش‌ های متداول و منطقی، شروع طراحی از بالا به پایین است تا سرِ مدل را درست در جای خودش مشخص کنیم.

آموزش فیگور

   اگر بخواهم طرحی مشابه طرح بالا طراحی کنیم،  با مشخص کردنِ شکلِ کلی و زاویه‌ی سر به مانند یک تخم‌مرغ یا بیضی شروع می‌کنیم. توجه داشته باشید که این شکلِ بیضی شاملِ موها نشده است. این شکل نشانگرِ وجود جمجمه است.وقتی فرمِ کلی را مشخص کردیم، پرسپکتیو مدل را با اضافه کردنِ خطِ مرکزی صورت، چانه و خطوط فک رسم می کنیم. خوب است که تمرین کنید تا این نواحی را مشخص کنید. این کار با مقایسه کردنِ ابعاد، زوایا و دقت در کلیتِ طرح قبل از اضافه کردنِ جزییات است.

طراحی بالاتنه

   برای طراحی بالا تنه باید دایره هایی در محل باسن و دایره های کوچک‌تری در محل شانه ها، بر روی خطوط اولیه کشید. یک مربع می تواند راهنمای خوبی برای طراحی قفسه سینه باشد.

ران را می توان یک استوانه فرض کرد که استخوان در آن از بالا به صورت مایل به طرف وسط زانو آمده است. عضله پشتی قسمت پایین پا را ابتدا به صورت یک بیضی در زیر زانو و پشت پا رسم کنید. ران به وسیله ی کشکک زانو به استخوان ساق متصل می شود. پاشنه پا تقریباً ۱/۳ طول پاست.

   گاهی لازم است بخش هایی از بدن جلوتر یا عقب تر از دیگر اعضا نشان داده شود. برای این کار می توان بدن را مجموعه ای از حجم های مختلف فرض کرد که گاهی روی هم قرار گرفته، یکدیگر را می پوشانند. در برخی موارد رعایت نسبت اندازه ها اهمیت زیادی دارد.از خطوط فرضی در محل شانه، زانو، باسن، قوزک پا، چشم، سینه و دیگر نقاط بدن میتوان به عنوان مرجعی برای جا انداختن یک اندام در فضا استفاده کرد. پس از کشیدن خطوط اصلی با تناسبات درست و وضعیت و حالت موردنظر، می توان عضلات و لباس ها را طراحی کرد.