با تصویرسازی مد فشن همراه ما باشید. تاریخ تصویرسازی مد از قرن هفدهم شروع می شود و تغییرات و دگرگونی های هنری باعث تغییر و رشد روند این آثار در طول دهه های متمادی بوده است . مجلات مد و نمایشگاه ها هم با پذیرش تصویرسازی های مد (آموزش طراحی مد و لباس ) تاثیر زیادی در تکامل این هنر داشته اند. این شاخه ی هنری که در دو وجه هنری-کاربردی قرار گرفته خود را از دنیای هنر محض و صنعت جدا کرده و در تاریخ تصویرسازی مد بیشتر در قرن بیستم شکل گرفته است و پردازش آن بیشتر در دهه های اخیر قرن بیستم صورت گرفته و با هجوم عکاسی و مدل های زنده نتوانسته از اهمیت ان در قرن بیست ویکم بکاهد چراکه هنر ملموس و فانتزی دنیائی لذت بخش تر از دنیای واقعیت به بیننده اهدا می کند. (طراحی لباس فشن )
برای آموزش خیاطی اینجا کلیک کنید
برای آموزش طراحی لباس اینجا کلیک کنید
شماره تلفن : ۶۶۵۶۵۹۴۰-۰۲۱
تصویرسازی مد فشن
در صنعت مد تبلیغات حرف اول را می زند به خاطر همین موضوع است که طراحان به عکاس (عکاسی مدلینگ )، گرافیست و تصویر ساز نیازمندند، تا مد و شاخصه های مد را به جهان اعلام کنند. تصویر سازی مد و فشن از اهمیت ویژه و منحصر به فردی در جذب مشتری برخوردار است، به طوریکه اکثر مجلات مد به صورت گسترده از تصویرسازی بهره می برند.
تصویرگری مد و فشن
نکاتی که باید در تصویرسازی مد بدانید:
در مورد نور خلاقیت به خرج ندهید: وقتی که فرد در حالت نیم رخ یا سه رخ قرار دارد ،منبع نور باید در بالای سمت چپ یا راست او قرار داده شود. اگر فرد به گونه ای قرار گیرد که از منبع نور دور باشد(طراحی مانکن فشن ) در صورتش سایه هایی مزاحم نمایان خواهد شد.سایه ها باید زیر چانه ، زیر سینه،دور بدن و پشت آرنج یا پای دورتر از بیننده بیفتد.
بیش از حد گنگ بیان نکنید : طرح مد باید با مشتری ارتباط برقرار کند، از چهره های ساده استفاده کنید تا همیشه بتوانید از آنها بهره برید.
بیش از حد از خطوط استفاده نکنید: به کار بردن خط های بسیار زیاد در طرح، خاصیتی همچون کتاب های رنگ آمیزی ایجاد می کند. با استفاده از خطوط اندک می توانید بر جزییات تاکید کنید.
تصویرسازی مد و فشن
در مورد تقسیم بندی ها بی توجه نباشید: بسیاری از تصویرگری هایی که برای یک لباس یا مجموعه صورت می گیرد، ممکن است زمانی در استدیو یا دفتر طراحی به کار آیند. الگوکاران و خیاطان گاهی از یک کروکی یا گسترده به عنوان راهنمای کار استفاده کنند. گل دوزی کاران از بزرگ نمایی ها برای مشخص کردن محل قرارگیری تکه ها استفاده می کنند. یک مدیر تولید ممکن است از اسکیس برای تخمین هزینه ها بهره برد. در هر تصویرگری ، یک پارچگی قسمت ها در ارتباط با یکدیگر و با کل اثر باید حفظ شود.